Bez kategorii

Podroby w psiej diecie – sprawdzamy 7 mitów!

podroby w diecie psa - mity

Choć podroby w psiej karmie przez długi czas budziły sporo wątpliwości, to obecnie coraz częściej podkreśla się ich wagę w dobrze zbilansowanej diecie dla czworonogów. Jakie podroby podawać psu, w jakiej postaci i jakie wartościowe składniki można znaleźć w tym rodzaju mięsa – o tym wszystkim piszemy, rozwiewając najpopularniejsze mity związane z podrobami. 

1. Psy powinny jeść wyłącznie mięso mięśniowe

Fałsz. Mięso pochodzące z mięśni szkieletowych uważane jest czasem za jedyny słuszny surowiec, z którego powinna składać się najlepsza karma dla psów. Nie jest to do końca prawdą, a dobrze zbilansowana psia dieta powinna zawierać zarówno mięso mięśniowe – źródło białka i tłuszczu, jak i podroby, w których znajduje się dużo więcej witamin i składników mineralnych zapewniających odpowiednie funkcjonowanie całego organizmu psa. 

Podając psom wyłącznie mięso mięśniowe, możemy doprowadzić do niedoborów mikroelementów. 

2. Podroby są bogate w witaminy

Prawda. Uwzględniając podroby w psiej diecie pamiętajmy, że zawierają one dużo witamin rozpuszczalnych w tłuszczach. Dotyczy to przede wszystkim witaminy A, D, E i K. Ich kumulacja w organizmie zwierzęcia może powodować hiperwitaminozę. Uważajmy szczególnie na wątróbki – zaleca się, aby ich ilość w diecie nie przekraczała 5% dawki pokarmowej.

↓ Sprawdź naszą nową karmę – 50% mięsa mięśniowego i 50% podrobów z jelenia. ↓

karma podrobowa sarna3. Serca są bardziej wartościowe od żołądków

Fałsz. Trudno jednoznacznie stwierdzić, że jedne podroby są bardziej wartościowe od innych – każde dostarczają różnych witamin i składników odżywczych. Wśród podrobów polecanych w psiej diecie znajdują się:

Serca 

To cenne źródło żelaza, tauryny, potasu, witaminy E i witamin z grupy B; w psiej diecie można stosować serca kurczaków, indyków, kaczek, gęsi, wołowe, jagnięce oraz z królika.

Wątroba

Wołowa, cielęca, z kurczaka, indyka lub królika – dostarcza psu m.in. żelaza, cynku, witamin A, D i K oraz witamin z grupy B; wysokie stężenie tych składników powoduje, że akurat ten rodzaj podrobów należy podawać z dużą ostrożnością – nie więcej niż 5% w diecie psa.

Żołądki drobiowe

Zawierają białko, cynk i witaminę B12; opiekunowie psów karmiący je surowym mięsem w diecie BARF podają również często jako przysmak żołądki wołowe, tzw. żwacze, które pomagają w regulacji pracy jelit i dostarczają zdrowych bakterii.

Nerki wołowe

Podroby niskokaloryczne i dostarczające psom dużo żelaza.

4. Podroby dla psa należy gotować

To zależy. Od konkretnego psa, tego co lubi, jak reaguje na surowe podroby i na jakiej jest diecie. Surowe podroby z pewnością zawierają najwięcej wartościowych składników i wartości odżywczych. Nie każdy pies jest jednak w stanie jeść je w tej postaci. 

Jeżeli samodzielnie przygotowujemy domową dietę dla psa, podroby można poddać obróbce termicznej – podgotować je krótko we wrzątku lub na parze, bez soli i innych przypraw, a następnie pokroić w drobniejsze kawałki. Pamiętajmy, aby podroby wystudzić przed podaniem ich zwierzęciu. 

5. Psa można karmić wyłącznie podrobami

Fałsz.  Podroby nie powinny stanowić więcej niż 20% diety psa, ponieważ większe ich ilości mogą prowadzić do hiperwitaminozy. Z kolei podroby razem z mięsem mięśniowym (a więc łącznie produkty odzwierzęce w diecie psa) powinny stanowić minimum 50% całego posiłku.

6. Podroby z dziczyzny są mniej kaloryczne

Prawda. Mięso jelenia, dzika, sarny czy bażanta zazwyczaj zawiera mniej tłuszczu niż mięso hodowlane. Poza tym jest też łatwiejsze w trawieniu, co jest szczególnie ważne dla psów z problemami układu pokarmowego, ale też pomocne w przypadku wystąpienia u zwierzęcia alergii na mięso hodowlane – drobiowe, wieprzowe lub wołowe.

7. Podroby nie są odpowiednie dla szczeniąt

Fałsz. Mięso z podrobów jest odpowiednie również dla szczeniąt, pod warunkiem zachowania umiaru. Zbyt duża ilość podrobów może prowadzić do luźnych stolców, a nawet biegunek. Natomiast wątrobę, która zawiera dużo witaminy A, można podawać szczeniętom nie częściej niż raz w tygodniu ze względu na możliwość powodowania problemów skórnych czy nieprawidłowego rozwoju kości młodych psów w przypadku jej nadmiaru.


Fot. Pixabay